Dawno, dawno temu… i tak dalej, i tak dalej… Za górami, za
lasami… no dobra, pomińmy resztę szczegółów… Żyła sobie pewna dziewczynka,
która kochała książki. Po kilku latach dziewczynka ta wyrosła na dziewczynę.
Jeżeli jeszcze się nie domyśliliście, to ową dziewczyną jestem ja, a miłość do
książek przetrwała we mnie i zakorzeniła się na dobre ;)
Ach, muszę wam wyznać coś, co objęte jest ścisłą tajemnicą –
otóż prowadzę podwójne życie! Bo…
„Kto czyta książki, żyje podwójnie”, jak powiedział Umberto
Eco…
A poza tym, jestem Waszą tajną agentką Biura Książek
Polecanych ;)
No dobrze, wystarczy tych oczywistości – przejdźmy do
konkretów :)
Otóż ludziska nazywają mnie z niewiadomych przyczyn „Olką” lub ewentualnie
„Olą”. A jeżeli czegoś akurat ode mnie chcą, to także „Oleńką” ;) Zawsze mnie
to zastanawiało… No bo przecież mam na imię Aleksandra… No, mniejsza o to!
Dalej… Cóż… Jestem mieszkanką pewnej małej miejscowości na pomorzu Polski.
Takie za przeproszeniem zadupie. Ale dobrze, że jest tu przynajmniej szkoła. Podstawówka
i gimnazjum. Jeżeli o mnie chodzi, to właśnie w tym roku rozpoczęłam naukę w
tym drugim ;) Jeżeli chcecie wiedzieć, ile mam lat, to podpowiem wam, że ani
razu nie „kiblowałam” ;) No, teraz powinno Wam pójść z górki z obliczeniami…
Nie? No dobra, skoro tak nalegacie, to zdradzę, iż mam czternaście lat (prawie.
To wszystko wina mamy! Czy naprawdę nie miała mnie kiedy rodzić, tylko w
grudniu?!)
Co jeszcze? Mmm… No cóż, me gusta to przede wszystkim
książki fantastyczne wszelkiego rodzaju – od klasycznych przez paranormal
romance po utopie i antyutopie. Czytuję też inne opowiastki, lecz zdarza się to
raczej niezbyt często ;) Próbuję również swoich sił w pisaniu… Tak, tak,
chciałabym zostać kiedyś pisarką. Choć szczerze wątpię, aby mi się udało. A
jednak z drugiej strony…
„Kiedy czegoś gorąco pragniesz, to cały wszechświat działa
potajemnie, by udało ci się to osiągnąć” (P. Coelho)
Uchylę rąbka tajemnicy i zdradzę, że ten blog powstał między
innymi po to, abym mogła doskonalić swoje umiejętności redaktorskie (o ile w
ogóle takowe posiadam ;) ), ale również by zaradzić mojemu… lenistwu. Ooo, tak.
Naprawdę niezły ze mnie leń ;) Mam więc nadzieję, że pod wpływem ponagleń
różnego rodzaju ze strony czytelników (o ile takowi się znajdą xD ) zdołam
nieco zminimalizować swoją niesystematyczność… Liczę na Was! ;)
A tak a propos lenistwa, to gdybyście spojrzeli na moje
oceny w dzienniku, to z całą pewnością nie domyślilibyście się, Moi
Kochani, jaki ze mnie leniwiec… Owszem,
mam bardzo dobre oceny (skromność xD ). Zadziwiające, prawda? Leń ze średnią
5.1 na pierwsze półrocze… Kto by pomyślał? Jest jednak proste wytłumaczenie tej
zagadki – dobra pamięć. Dziwne jest dopiero to, że z tą niby „dobrą pamięcią”
chronicznie zapominam o różnych rzeczach. („Olka! Co to ma być? Prosiłam, żebyś
wyniosła śmieci!” „Eee… Sorry, mamuś,
całkiem wyleciało mi z głowy…”)
Jeśli zaś idzie o muzykę, to mym naj-naj-najulubieńszym
zespołem jest Within Temptation <3 Nie słyszeliście o czymś takim? Grzech xD
Żartuję. W końcu nie wszyscy słuchają metalu symfonicznego. Jednakże jeżeli
nazwa Within Temptation jest wam znana, to zdradzę, że moimi ulubionymi piosenkami są między
innymi: „The Swan Song”, „The Howling”, „Pale”, „Angels”, „What Have You Done?”
oraz „Stand My Ground”.
Taaak… Poza tym, zapewniam, iż jestem niezwykle dziwaczną
osóbką, skrywającą w sobie wiele kontrastów. Więcej o mnie dowiecie się,
śledząc kolejne wpisy na blogu (o ile nie zniechęciła Was moja epopeja – a ja
mam sadystyczne skłonności do raczenia ludzi takimi epopejami ;) )
I wreszcie, Drogi Czytelniku, dobrnąłeś do końca mojej
tyrady! Jeżeli to czytasz to zdanie, to składam przed Tobą najwyższy hołd
uznania – za wytrwałość i cierpliwość.
Dziękuję :*
Adrastea
